Ακριβότερη 80,4% η φοιτητική στέγη σε 10 χρόνια

Βαθιά το χέρι στην τσέπη θα χρειαστεί να βάλουν και φέτος οι φοιτητές για να ενοικιάσουν κατοικία στην πόλη που σπουδάζουν. Τα ζητούμενα ενοίκια είναι κατά μέσο όρο αυξημένα 18,7%, ενώ σε σχέση με δέκα χρόνια πριν τα ενοίκια είναι κατά 62% υψηλότερα, σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας Geoaxis.

Στην Αθήνα τα ζητούμενα ενοίκια για φοιτητική στέγη είναι αυξημένα κατά 23,7% σε 9,17 ευρώ/τ.μ., ενώ συνολικά από το 2014 μέχρι σήμερα, η αύξηση διαμορφώνεται σε 80,42%. Αντίστοιχα, στην Πάτρα, όπου επίσης παρατηρείται σημαντική συγκέντρωση φοιτητών, η μέση τιμή αγγίζει φέτος τα 8,7 ευρώ/τ.μ., αυξημένη κατά 27,47% σε σχέση με το 2022, ενώ συνολικά τα τελευταία 10 χρόνια, το κόστος ενοικίασης έχει εκτοξευθεί κατά 80,37%.

Στη Θεσσαλονίκη, η συνολική αύξηση ανέρχεται σε 68%, ενώ από πέρσι οι τιμές καταγράφουν αύξηση κατά 22,27%, σε 8,5 ευρώ/τ.μ. Πιο διαχειρίσιμη φαντάζει η κατάσταση στο Ηράκλειο της Κρήτης, με την μέση τιμή να διαμορφώνεται σε 7,7 ευρώ/τ.μ., 16,5% υψηλότερη από πέρσι. Ωστόσο, στην περίπτωση της εν λόγω πόλης, είναι συχνό το φαινόμενο της «έξωσης» των φοιτητών από τον Μάιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, λόγω τουρισμού, καθώς πολλοί ιδιοκτήτες επιθυμούν να καρπωθούν και το πρόσθετο όφελος της βραχυχρόνιας μίσθωσης του ακινήτου τους κατά την διάρκεια των θερινών μηνών, δημιουργώντας σοβαρή δυσχέρεια στους φοιτητές. Αυτό το φαινόμενο είναι εφικτό, ακριβώς λόγω της έλλειψης διαθέσιμων διαμερισμάτων στο Ηράκλειο, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να μην έχουν εναλλακτική επιλογή και να αποδέχονται τέτοιους όρους.

Όπως τονίζεται στην ανάλυση της εταιρείας, υπολογίζεται ότι περίπου 15-20% κατά μέσο όρο από τα διαμερίσματα που θα μπορούσαν να διατεθούν σε φοιτητές, έχουν απορροφηθεί οριστικά από τον κλάδο της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τους ιδιοκτήτες τους να προτιμούν την συγκεκριμένη δραστηριότητα για την εκμετάλλευση των ακινήτων τους. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους, που έχει προκαλέσει τις αυξήσεις αυτές στις τιμές ενοικίασης, μαζί φυσικά με την γενικότερη έλλειψη διαμερισμάτων προς ενοικίαση, τα κενά και αναξιοποίητα ακίνητα και την στροφή της πλειονότητας των ενδιαφερόμενων στην επιλογή της ενοικίασης, αντί της αγοράς.