Για όσους εκμεταλλεύονται περισσότερα από τρία ακίνητα
Με νέο Κωδικό Αριθμό Δραστηριότητας (ΚΑΔ) θα δηλώνεται στο εξής η επιχειρηματική δραστηριότητα βραχυπρόθεσμης μίσθωσης ακινήτων από φυσικά και νομικά πρόσωπα που εκμεταλλεύονται με αυτό το τρόπο περισσότερα από τρία ακίνητα. Και ως επιχειρηματική δραστηριότητα, τα έσοδα από αυτήν θα φορολογούνται με συντελεστή 22%. Επιπλέον η δραστηριότητα θα υπάγεται σε καθεστώς ΦΠΑ παρόμοιο με αυτό των ξενοδοχείων -ο συντελεστής του οποίου για την διαμονή βρίσκεται στο 13%- και κατά πάσα βεβαιότητα σε τέλος διαμονής όπως και τέλος παρεπιδημούντων, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά.
Αντιθέτως όσοι εκμεταλλεύονται έως δύο ακίνητα μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεων θα παραμείνουν με το ισχύον καθεστώς δηλαδή φορολογικούς συντελεστές για έσοδα από εκμίσθωση ακινήτων και μόνο. Παράλληλα θα υπάρξει περαιτέρω αυστηροποίηση των διαδικασιών ελέγχου με διασταυρώσεις στοιχείων από τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες μισθώσεών όπως η Airbnb προκειμένου να περιοριστεί περαιτέρω το φαινόμενο των «μαύρων», αδήλωτων δηλαδή, μισθώσεων.
Το θέμα των βραχυχρόνιων μισθώσεων απασχολεί εντόνως όλους τους φορείς του ελληνικού τουρισμού τα τελευταία έτη καθώς υπολογίζεται πως πλέον έως και 20% της οικονομικής δραστηριότητας της φιλοξενίας που σχετίζεται με την διαμονή παράγεται από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Πέραν των ζητημάτων αθέμιτου ανταγωνισμού που προκύπτουν από την μαζική εκμετάλλευση ακινήτων, ακόμα και ολόκληρων πολυκατοικιών, ως βραχυχρόνιες μίσθωσης την ώρα που de facto λειτουργούν ως ξενοδοχεία, υπάρχουν και ζητήματα που συνδέονται με την ασφάλεια, την καθαριότητα, τυχόν παρεχόμενων υπηρεσιών, όχλησης σε άλλους ενοίκους των πολυκατοικιών και άλλα. Επιπλέον υπάρχουν και θέματα υπερ-εκμετάλλευσης ολόκληρων γειτονιών αλλά και προορισμών, με αυτό τον τρόπο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν διαθέσιμα σπίτια για ενοικίαση από δημόσιους λειτουργούς, εργαζόμενους, φοιτητές κι άλλους ενδιαφερόμενους.
Ωστόσο η κυβέρνηση στην παρούσα φάση αποφάσισε να προχωρήσει, αρχικά τουλάχιστον, στο βήμα της κατά το δυνατόν εξίσωσης της φορολογικής αντιμετώπισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας της διαμονής μεταξύ βραχυχρόνιων μισθώσεων και ξενοδοχείων.
