Η νέα ζωή ενός νεοκλασικού

Το σπίτι με τις νεοκλασικές αναφορές στον περιφερειακό του Θησείου δεν αποκαλύπτει τη δυναμική του με την πρώτη ματιά. Εξωτερικά μοιάζει με αρκετά από τα διώροφα της περιοχής, εσωτερικά όμως αναπτύσσεται σε τέσσερις ορόφους–καθένας από τους οποίους διαθέτει υπνοδωμάτιο, μπάνιο, καθιστικό, βεράντα– καλύπτοντας συνολικά 220 τ.μ. Το αρχικό κτίσμα είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτων Κωνσταντίνος Τσίπηρας, ο οποίος στέγαζε εκεί το γραφείο του. Τη ριζική ανακατασκευή του σε σύγχρονη κατοικία μιας πολυμελούς οικογένειας επιμελήθηκε ο Στάθης Γεωργίου το 2016. Κατά την αναμόρφωση του κτιρίου δημιουργήθηκε μία επιπλέον ανεξάρτητη είσοδος, που δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να διαχωρίζουν, όποτε αυτό εξυπηρετεί, το σπίτι σε δύο ανεξάρτητες κατοικίες.

Η πρόκληση για την αναμόρφωση του συγκεκριμένου κτιρίου, που βρίσκεται στον περιφερειακό του Θησείου επί της οδού Δημ. Αιγινήτου 10, ήταν να γεφυρωθεί αρμονικά το χθες με το σήμερα, το παλιό με το νέο. Να διατηρηθούν δηλαδή όσα στοιχεία του ιστορικού παρελθόντος του ήταν δυνατό να διασωθούν, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, και να διαμορφωθεί με τρόπο που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της πολυμελούς οικογένειας των ιδιοκτητών. Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά, ωστόσο το συγκεκριμένο σπίτι δεν είναι η βασική τους κατοικία. Γι’ αυτό τον λόγο αποφάσισαν οι χώροι του να αυτονομούνται και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα, για παράδειγμα, ως καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Tέσσερις όροφοι

Η καθ’ ύψος ανάπτυξη του σπιτιού σε τέσσερις ορόφους ήταν η λύση που απέδιδε περισσότερα τετραγωνικά και καλύτερη διαμόρφωση στο επικλινές οικόπεδο όπου είναι τοποθετημένο, καθώς αξιοποιείται και το υπόγειο, το οποίο βλέπει σε μια όμορφη εσωτερική αυλή. Ενα σπίτι ανοιχτό σε όλους αλλά και με ιδιωτικότητα – αν χρειαστεί. Ωστόσο, με τον σχεδιασμό να παραπέμπει σε πολυκατοικία, την αυτονομία κάθε ορόφου απαραίτητηκαι τη γοητευτική αύρα της συνοικίας οπωσδήποτε παρούσα στην ατμόσφαιρα, το σενάριο για τον μετασχηματισμό του αποδείχθηκε αρχιτεκτονική πρόκληση.

Μέταλλο και ξύλο

Από την είσοδο ήδη αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ανακαίνιση του σπιτιού στηρίχτηκε πάνω στοconcept: διαχρονικοί κανόνες αρχιτεκτονικής, σύγχρονο ντιζάιν, τέχνη. Εξίσου σημαντικό ήταν να μη χαθεί η «αίσθηση του τόπου». Να αναδειχθεί δηλαδή η σύνδεσή του με τη γειτονιά, το Αστεροσκοπείοκαι το Σινέ Θησείο,που βρίσκονται παραδίπλα, και φυσικά την Ακρόπολη, που θαυμάζεις ακόμηκαι από το εσωτερικό των δωματίων του. Η ιδέα απέδωσε. Το σπίτι καταλαμβάνει 220 τ.μ. και όλοι οι όροφοι διατηρούν την αυτονομία τους διαθένοτας υπνοδωμάτιο, μπάνιο και καθιστικό. Συνολικάδιαθέτει πέντε ευρύχωρα υπνοδωμάτια και τέσσερα ιδιωτικά μπάνια, ενώ τα μεγάλα παράθυρα που υπάρχουν σε κάθε επίπεδο προσφέρουν μοναδική θέα στον Ιερό Βράχο και στην περιοχή, αφήνουν το αττικό φως να πλημμυρίσει το εσωτερικό και λειτουργούν σαν φυσικό κλιματιστικό το καλοκαίρι.

Κάθε δωμάτιο αξιοποιεί στο μέγιστο τις διαστάσεις του, η επίπλωσήτους όμως επιλέχθηκε να μην είναι υπερβολική ώστε η κυκλοφορία να γίνεται με άνεση και η διαμονή να είναι ευχάριστη. Μέταλλο σε μαύρο χρώμα και ξύλο σε φυσικές αποχρώσεις είναι τα στοιχεία που επαναλαμβάνονται, από την εσωτερική σκάλα και την τραπεζαρία μέχρι τα φωτιστικά, μικρά και μεγαλύτερα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα το μεταλλικό ποδήλατο που κρέμεται πάνω από τηντραπεζαρία ή τους καθρέφτες από κορμούς δέντρων στα μπάνια, το μεγάλο φωτιζόμενο ρολόι που υπάρχει στη σκάλα μεταξύ του ισογείου και του πρώτου ορόφου.

Εμφαση έχει δοθεί επίσης στα έργα που επιλέχθηκαν τόσο για τους κοινόχρηστους χώρους όσο και για τα υπνοδωμάτια, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε και στο κομμάτι του φωτισμού, που προέρχεται από διάφορες πηγές (σποτ, επιδαπέδια φωτιστικά, κρυφός φωτισμός στους κοινόχρηστους χώρους αλλά και κάτω από τα κρεβάτια κ.ά.), οι οποίες λειτουργούν είτε αυτόνομα είτε συνδυαστικά με στόχο ένα διακριτικό αποτέλεσμα Τη διακόσμηση συμπληρώνουν ψάθες, μπαμπού, κεραμικά, πέτρινοι νεροχύτες αλλά και απαλά υφάσματα στις επενδύσεις των καθιστικών και στις κουρτίνες, φωτεινά χρώματα στους τοίχους. Οι ιδιοκτήτες ήθελαν να μην κυριαρχεί ο αστικός χαρακτήρας του σπιτιού αλλά η εξωστρέφεια και η ανεμελιά ενός κυκλαδίτικου εξοχικού. Γι’ αυτό τον λόγο σε μία από τις εξωτερικές βεράντες τοποθέτησαν ένα τζακούζι – μια μικρή πολυτέλεια που τους βοηθά και να δραπετεύσουν από την καθημερινότητα. Από αυτό το σημείο η θέα είναι ανεμπόδιστη ώς τα Προπύλαια, την Ακρόπολη, αλλά και το άλσος με τα κυπαρίσσια στον λόφο της Πνύκας. Το εξωτερικό καθιστικό που υπάρχει εδώ προσφέρεται για ιδιωτικά κυρίως δείπνα. Μια δεύτερη βεράντα, στον τελευταίο όροφο, φιλοξενεί ένα ακόμηευρύχωρο καθιστικό με θέα αυτή τη φορά προς τον λόφο του Λυκαβηττού, το κέντρο της πόλης και τα γύρω βουνά.

Με έμπνευση, τέλος, από τον διάσημο αρχιτέκτονα Le Corbusier, που θεωρούσε ότι η φύση διαθέτει τις πιο τέλειες φόρμες, αποφάσισαν να διαμορφώσουν ένα υπαίθριο καθιστικό στη ρίζα μιας ελιάς, δίπλα στη δεύτερη είσοδο του σπιτιού στην οδό Ιουλίου Σμιθ (ένα μικρό αδιέξοδο στενό, παράλληλο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου). Ενας μικρός «παράδεισος», που τους φέρνει σε άμεση επαφή με τη φύση αλλά και την πολύμορφη, μυστηριακή ενέργεια της Ακρόπολης.